Το ονειρο της ημερας: Σπιτι μου, σπιτακι μου
“Καλησπέρα σας, θα ήθελα να σας γράψω τα όνειρα μου, τα οποία είναι σε διάφορες σκηνές αλλά την ίδια ημέρα, ……………………………………….
1. Είμαι σε ένα σπίτι, σε ένα ψηλό μπαλκόνι κρατάω τη σιδεριά του μπαλκονιού -ένα μέρος της- στα χέρια μου και είναι πάρα πολύ βαριά σιδεριά, παλιά, όπως ήταν στο σπίτι μου το πατρικό, καθώς τη βαστάω με το δεξί μου χέρι αυτή κρέμεται στο κενό και εγώ είμαι στο στηθαίο του μπαλκονιού και κάνω μερικά βήματα στη γωνία του με τη σιδεριά να κρέμεται και ξυπνάω, γυρίζω πλευρό…
2. Είμαι σε αυτό το σπίτι μέσα.Ένα μεγάλο σπίτι της δεκαετίας του 60. Εγώ είμαι στην είσοδο του σπιτιού από μέσα. Μπαίνουν τρεις άνθρωποι. Άλλη σκηνή που θυμάμαι, μένει να φιλοξενηθεί στο σπίτι που είναι δικό μου μία γυναίκα και ξαφνικά τι βλέπω να κάθεται στην τηλεόραση και να καπνίζει, μου έρχεται η μυρωδιά του τσιγάρου της, της δίνω ένα μεγάλο χαστούκι και της λέω έξω από το σπίτι μου, σε αυτό το σπίτι απαγορεύεται το κάπνισμα και καθώς της το λέω της δίνω και τα πράγματά της στο χέρι που είναι διάσπαρτα μέσα στο σπίτι μου, αυτή τα παίρνει και φεύγει, υπάρχει και άλλη γυναίκα μες στο σπίτι μου που τη βοηθάει για να τα μαζέψει, όταν φεύγει κλείνω την πόρτα πίσω της και φροντίζω να την κλείσω καλά καθώς επίσης και ένα παράθυρο που είναι δίπλα και μία άλλη πόρτα που είναι πιο κει και ένα άλλο παράθυρο που είναι παραπέρα και τα κλείνω όλα για να νιώσω ασφάλεια μέσα στο σπίτι μου…
3. Νιώθω ότι ξυπνάω μέσα στο όνειρο και ξανακοιμάμαι…
4. Με έχει πάρει ο ύπνος στον καναπέ αυτό του σπιτιού και με ξυπνάει ένα κλάμα μωρού, γυρίζω αριστερά μου πίσω από την πλάτη του καναπέ και όντως δεν πιστεύω στα μάτια μου, υπάρχει ένα νεογέννητο που βλέπω μέσα στο μισοσκόταδο, μέσα στο όνειρο γνωρίζω ότι δεν υπάρχει παιδί στο σπίτι αλλά μόνο σκυλί και όμως παίρνω στα χέρια μου ένα νεογέννητο…
5. Άλλη σκηνή, μέσα στο σαλόνι του σπιτιού και ενώ κοιμάμαι στον καναπέ (είναι τριθέσιος πάντα), ακούω έναν συνεχή ήχο υγρού που τρέχει και αφού τρέχει αρκετά, συνειδητοποιώ, ότι ουρώ στη μέση του δωματίου και τα ούρα γεμίζουν το δάπεδο και το σκυλί μου τρέχει πέρα δώθε μυρίζοντας τα, μέσα στο όνειρο νιώθω μεγάλο βάρος και καταλαβαίνω ότι είναι όνειρο, προσπαθώ να γυρίσω πλευρό για να διαλυθεί αυτό (το όνειρο)…”
****
Αγαπητή αναγνώστρια, το όνειρο σου, ενώ από μία πρώτη ματιά φαίνεται να έχει πολλά στοιχεία, εντούτοις, το μήνυμα του είναι ένα και απλό.
Το όνειρο λέει ότι όταν ήσουν μικρή για να νιώθεις ότι ανήκεις στην οικογένεια σου έκανες υπεράνθρωπες προσπάθειες “πάρα πολύ βαριά σιδεριά, παλιά, όπως ήταν στο σπίτι μου το πατρικό”.
Επίσης, μέσα στο πατρικό σου σπίτι “Ένα μεγάλο σπίτι της δεκαετίας του 60” επικρατούσε χάος “ξαφνικά τι βλέπω να κάθεται στην τηλεόραση και να καπνίζει, μου έρχεται η μυρωδιά του τσιγάρου της“ και βία “της δίνω ένα μεγάλο χαστούκι και της λέω έξω από το σπίτι μου + τα πράγματά της στο χέρι που είναι διάσπαρτα μέσα στο σπίτι μου” ψυχική σίγουρα, αλλά θα μπορούσε και σωματική.
Έχεις ανάγκη από γαλήνη και ασφάλεια στο σήμερα λόγω όσων συνέβησαν τότε “κλείνω την πόρτα πίσω της και φροντίζω να την κλείσω καλά καθώς επίσης και ένα παράθυρο που είναι δίπλα και μία άλλη πόρτα που είναι πιο κει και ένα άλλο παράθυρο που είναι παραπέρα και τα κλείνω όλα για να νιώσω ασφάλεια μέσα στο σπίτι μου”.
Στο σήμερα όμως, όλα αυτά τα βιώματα τα οποία ένιωσες τότε, σε κάνουν νωθρή και απαιτείς από τους άλλους να σε φροντίζουν, χωρίς εσύ να θέλεις να καταβάλεις καμία προσπάθεια “παίρνω στα χέρια μου ένα νεογέννητο + ουρώ στη μέση του δωματίου και τα ούρα γεμίζουν το δάπεδο”.
Το όνειρο λέει ότι δεν το κατανοείς ότι το κάνεις “προσπαθώ να γυρίσω πλευρό για να διαλυθεί αυτό (το όνειρο)”.
Θα σε συμβούλευα να το συνειδητοποιήσεις, γιατί εάν συνεχίσεις να το κάνεις, αντλώντας δικαίωμα από τα παιδικά σου χρόνια, πολύ δύσκολα ομολογουμένως βάσει του ονείρου, τότε οι άλλοι θα σου θυμώσουν.
